جوان 29ساله ای که در دهه ی سوم انقلاب با لباس مداحان جدید ظاهر شد.البته پس از نریمان و سید ذاکر(خدا بیامرز)با استقبال فراوانی از سوی جوانان مدرن و به خصوص بالا شهری روبه رو گردید چهره ای که به همراه سبک های جدید مدرن وپاپ با خود حرف و حدیث های بسیاری به همراه داشت. عبدالرضا هلالی متولد سال 1360 اگر چه نخستین پایه گذارمداحی پاپ نبود اما از جمله آنان بود ودر گسترش آن به خصوص در تهران نقش کلیدی داشت.

عبدالرضاهلالی هستم متولد12/6/1360 اصلیتم خرمشهری است. بندر عباس به دنیا آمده و در تهران بزرگ شده ام. بچه مجیدیه ام. دانشجوی انصرافی حقوق قضایی بودم دیپلمم نیز نقشه کشی ساختمان است. یک خواهرو دو برادر دارم و فرزند سوم خانواده هستم. یکی از برادرانم خارج از کشور است. متاهلم ودو دختر دارم. دختر بزرگم نازنین فاطمه و دختر کوچکم نازنین رقیه است.

شروع:

سال 72بودکه شهید صابری و چند نفر از دیگر کسانی که بعدها به جمع شهدای تفحص پیوستند راه انداز هیئتی بودند در محله ما که در آن هیئت من قرآن می خواندم. بعد به پیشنهاد شهید صابری رو آوردم به مداحی و خواندن روضه...

سال74ـ75:

بین سال های 74و75بود که شهید صابری ودیگر شهدای مورد اشاره به دیار باقی شتافتند از آن پس محفل بسیجیان و رهروان شهدا به راه افتاد. و وظیفه حساسی بود که بر دوش من بود. در ابتدا جلسات را درمنزل شهدا ودر محله ی خودمان برگزار می کردیم اما سال 80 این قضیه یعنی برگزاری مراسم عمومیت پیدا کرد. بعد هم شور و عشق هیئت باعث شد از مناطق مختلف شهر به جلسات ما بیایند و بعد هم نوار کاست پر شد با نوای امام حسن (ع). فیلمبرداری هم که شد شناخته شدم و مردم خواهان پخش و تماشای تصاویر مربوط به جلسات شدند. آن ها می گفتند:«اگر مانع از فیلمبرداری و پخش جلسات شوید به ما ظلم کرده اید زیرا این حق ما است که از جلسات فیض ببریم.»

عشق:

جمله ای در اول کارم از بزرگی شنیدم که به من گفت:«عاشق خدا باش تا معشوق خلق شوی!»

گفت: « اگر دوست داری دوستت داشته باشند برای خدا عاشق باش! » خیلی این جمله به من چسبید.

علاقه ام به امام حسین دلی است. مردم هم این را متوجه می شوند. پس آنها یی که امام رادوست دارند نوکرش را هم دوست خواهند داشت. من واقعا حسین (ع) را به خاطر افکارش، عفوش، شجاعتش، ایثارش، دعا، مناجاتش و مهربانیش دوست دارم.

به خاطر صدا:

بارها پیش آمده با افرادی برخورد کرده ام که می گویند: « به خدا با صدای شما هیئتی شدیم و شروع کردیم به شناختن مکتب حسین (ع) و فلسفه عاشورا ... »

سبک:

سبکی که انتخاب کرده ام متناسب با سطح فهم مخاطبانم است. بیشتر افرادی که به جلسات می آیند، بین 15 تا 30 سال دارند؛ این افراد با کسی که 40 سال هیئتی بوده است فرق دارند. برای آن آدم 40 ساله، اگر شعرهای خاص را هم بخوانید او لذت می برد و به سادگی متوجه مفاهیم مستتر در آن ها می شود. در حالی که اگر با کلمات ثقیل ( با سبک و سیاق قدیم ) به استقبال جوانان بروید، دیگر شاهد حضور آنان با این شوق در هیئت ها نخواهید بود، بنابراین دلیل آنکه طوری میخوانم برای همه قابل فهم باشد این است که اگر بخواهید بچه ای را به سمت دانشگاه امام حسین (ع) رهنمون کنید، نخست باید « بابا نان داد » را یادش بدهید.

تا حالا 7،6 بار رفته ام کربلا و بهترین دفعه اش موقعی بود که با پای برهنه رفتم. 14 ساعت پیاده روی کردم. همان موقع شعری سرودم. همان شعر معروف:

«پا برهنه ها می ریم کربلا»

موافقید برای کشاندن جوانان به مراسم از هر وسیله ای استفاده کنیم؟خیلی ها معتقدند این توجه به کارهای شما به خاطر بازخوانی آثار خواننده های آن طرف آبی است؟

این طور نیست برای مراسم عزاداری ما هر بار 7یا8 هزار نفر به سالنی که فوقش 3هزار نفر جا دارد می آیند و به عشق امام حسین (ع) اشک میریزند. من فقط دو کار این جوری خوانده ام و بقیه ی کارها، مال خودمان بوده است.

با این روندی که تو داری فکر نمی کنی، اگر از ساز در نوحه هایت استفاده کنی، مخاطبان بیشتری به دست می آوری؟

نه، هیچ وقت این کار را نمی کنم. مداحی اهل بیت حرمت دارد و نباید با آلات سازی نواخته شود. حتی از این که بعضی از دوستان این کار را می کنند ناراحت می شوم.

ایراد دیگر هم به نحوه ی خواندن شماست. این که با استفاده از دو بلندگو یک نفر می خواند ودیگری با صدای بم، شور می دهد و این ترکیب صداها هیچ شباهتی به مراسم عزاداری ندارد.

این کار چه ایرادی دارد؟ به نظر من هر کاری که باعث شود مراسم عزاداری شور انگیز تر شود،ایرادی ندارد.

خیلی ها می گویند جوان هایی که به این مراسم می آیند بیشتر، بچه هایی هستند که فقط به خاطر هیجان مراسم می آیند، نه اصل عزاداری؟

این بچه های بالا شهری، اصلا از این چیزها سر درنمی آورند. اصلا چه ایرادی دارد که یک جوان مو بلند یا با شلوار لی برای شرکت در مراسم عزاداری بیاید؟ کجای دین یک چنین چیزی نفی شده؟

تمام این حرفها را ما بچه های پا منبری در می آوریم. وگرنه آنها که اصلا کاری به کار کسی ندارند.

                       اللهم عجل لولیک الفرج

                                                     یازهرا(س)